Wat was het fijn dat we midden in de Coronacrisis konden blijven tennissen. Met de jeugd van binnen in de hal naar buiten, soms in de kou en regen, maar … we mochten tennissen, spelletjes doen, rennen en lol maken. Er moest rekening worden gehouden met de omstandigheden, wind (mee of tegen) en een zachtere stuit door lichte opdooi.

Met de senioren gingen we naar groepen van twee spelers. Een aantal wilde dat niet, omdat ze de gezelligheid met zijn vieren prefereerden en dat was ook prima. We konden in ieder geval met een groot aantal leerlingen stevig door trainen. Het grote voordeel van trainen met zijn tweeën vertaalt zich nu naar een enorme vooruitgang: technische ontwikkeling door het vele lopen en slaan en het meer ‘op  maat’ kunnen lesgeven. Ook conditioneel door de verhoogde intensiteit en de vele ballen die er geslagen worden en voor tactisch maatwerk is er ook meer tijd.

Toch fijn dat we ook weer mogen dubbelen en wederom we mogen in onze handen knijpen dat we überhaupt mochten blijven tennissen!